Konkurs – Ale kosmos!

tluvi pisze:

Od zawsze w jakimś stopniu interesowałam się astrofizyką, ale już zwłaszcza od momentu obejrzenia mini-serii pt. „Cosmos” z Neilem de Grasse Tysonem. To wtedy moja fascynacja otaczającym nas światem zaczęła się gwałtownie rozrastać i niczym czarna dziura wsiąkałam każde dostępne informacje 🙂 Poszłam nawet na profil z rozszerzoną fizyką do liceum, ale ku mojemu rozczarowaniu okazało się, że większość rzeczy nauczanych w szkole raczej potrafi znudzić, niż wzbudzić zainteresowanie, co zaobserwowałam u większości moich rówieśników :’) Ja wiedziałam, że gdzieś tam czai się bardzo obszerny dział fizyki, który tak naprawdę każdego może zaciekawić, więc z większym entuzjazmem podchodziłam do tych lekcji (ze skutkami różnymi, ale liczą się chęci :D) Wiadomo, trzeba znać podstawy, jednak w większości przypadków te podstawy skutecznie odstraszają od spraw bardzo ciekawych ^^ I pomimo tego, że jednak nie wybrałam fizyki jako dziedziny na studia, głównie ze względu na to że nie mam zbyt dużych uzdolnień do wszystkich dokładnych wyliczeń i w/w podstaw, a także dlatego, że bardziej „ciągnie” mnie w artystyczną stronę, to astrofizyka nadal pozostaje jedną z moich największych pasji. Na 19. urodziny dostałam wymarzony pryzmat, dzięki któremu mogę podziwiać rozszczepione w tęczę światło. Kiedy tylko jest czyste niebo wyciągam swój stary zabawkowy teleskop, którym mogę obserwować Księżyc. Gdy w tamtym roku w Polsce było widoczne zaćmienie Księżyca (+bardzo dobrze było widać Marsa!), pół nocy przesiedziałam na balkonie i po prostu patrzyłam 😀 Do niedawna większość ciekawostek znajdowałam w internecie, ale od jakiegoś czasu zaczęłam sięgać też po coraz liczniej ukazujące się książki, a teraz zamęczam znajomych podsuwając im kosmosowe pozycje 🙂 Bardzo chciałabym się przekonać co nowego mogłabym się dowiedzieć z książki Stuarta Clark’a, tym bardziej że studiując Grafikę nieustannie poszukuję inspiracji, a tematy kosmosowe są mi bardzo bliskie <3